'Fata Morgana': Kortrijk is vijfsterrenstad
Ongeveer dertig graden, zo'n 15.000 mensen op en rond de Grote Markt, zes hypernerveuze sleutelfiguren en bij iedereen de wetenschap dat dit de allerlaatste keer zou zijn. Zo begonnen we aan de finale van 'Fata Morgana' in Kortrijk. De cirkel is rond: Geena beklom om 14 uur het podium samen met haar eerste co-presentator, Sergio. De Fata-geschiedenis stond dus eigenlijk al in minivorm op het podium, en dan moest het spektakel nog beginnen.
E
erst aan de beurt: de vlam van Hilde. Zij heeft de voorbije week heel Vlaanderen doorkruist om er een olympische vlam aan te steken en 'en passant' sleutelfiguren uit het verleden mee te nemen. Op het podium werd symbolisch de laatste vlam ontstoken, die aan heel Kortrijk moest melden dat de reis van Hilde rond was.
Daarna volgden er praalwagens, afgeladen vol met sleutelfiguren van vroeger, die (vaak opgekleed in thema en voorzien van souvenirs) nog altijd dolenthousiast bleken te zijn over hun ervaring, hoe lang geleden die ook mocht zijn. Het was een ware flash-back naar het verleden, gevolgd door de vraag: had Hilde er 200 verzameld? Het antwoord: ze had er meer dan 240, en dus ook een eerste ster voor Kortrijk.
Toen was het aan Ragna om te tonen wat ze van haar expositie had gemaakt. Geëmotioneerd als ze was (wat wil je, ze heeft dan ook heel de week nog maar nauwelijks geslapen), nam ze Steph, Geena en Sergio op sleeptouw langs meer dan 60 'tableaux vivants' die alle opdrachten uit het verleden tot leven brachten. Het werd al snel duidelijk: hier was werk ingestoken. Sergio kwam, zag en deelde een tweede ster uit.
Ster drie was de champagnetoren, gemaakt door Karl. In het theater aan het Schouwburgplein had hij een toren gemaakt van meer dan 15.000 champagneglazen, dat wisten we gisteren al. Onder het oog van een afgeladen zaal, vol mensen in galakledij, klom Karl in een hoogtewerker om de kers op de taart te zetten: hij goot een fles champagne uit in de toren. Eén maar, want de constructie was zo fragiel dat het gewicht van de drank genoeg had kunnen zijn om voor spectaculaire, zij het niet geheel gewenste, explosie te zorgen. Maar geen nood: de champagne vloeide netjes en smaakte heerlijk. Ondertussen kreeg ook het publiek op de Grote Markt een proevertje. Sergio was overtuigd: de derde ster was binnen.
Stephanie en Eva moesten zorgen voor maar liefst 10.000 mensen in galakledij. Zelf gaven ze alvast het goede voorbeeld - hun jurken mochten er wezen - en het lied dat ze hadden laten schrijven voor de gelegenheid was een meestamper van formaat. 15.000 mensen (zij het lang niet allemaal in gala) zongen mee alsof ze een plaatsje in de top 20 van de radio wilden veroveren. Maar hoeveel mensen waren er nu correct gekleed? De gerechtsdeurwaarder gaf uitsluitsel: 10.487! Stephanie en Eva sprongen iedereen in de armen die ze maar vast konden krijgen en hadden de vierde ster voor Kortrijk binnengehaald.
De laatste ster - de allerlaatste ster van 'Fata Morgana' - was voor Frank, die ons om af te sluiten nog allemaal mocht vergasten op een stukje taart. De gigantische constructie die de laatste dagen werd gebouwd op de Grote Markt was geheel omhuld in zwart. Toen het doek zakte, kwam er een gigantische taart in vijf verdiepingen tevoorschijn, vol met kleinere taartjes.
Vuurwerk ging af en het signaal werd gegeven dat iedereen mocht meesmullen. Grote en kleine handjes hielpen mee om iedereen van de nodige zoetigheid te voorzien. En wees gerust: het smaakte. 'Heeft iedereen een taartje?!' Duizenden handen gingen de lucht in - ja hoor, iedereen was voorzien. Een betere afsluiter konden we niet wensen: de vijfde ster was binnen.
Kortrijk is een vijfsterrenstad. De laatste.
Bron: een.be/fatamorgana
http://www.een.be/fatamorgana
Meer artikels over Eén
Meer artikels over Sultan Sushi