De inhoud van 'Koppen' op donderdag

<

STRONG>Zelf-verdediging
In het Assisenhof van Leuven is er deze week een heel bijzonder proces. Herman Borr? en zijn vrouw verdedigen er als burgerlijke partij zelf de belangen van hun vermoorde dochter Katrijn. Volgens hen een manier om de dood van hun dochter te verwerken en z?lf aan de jury een antwoord te geven op de vraag waarom ze vermoord werd. Het is in ons land nog maar de derde keer dat iemand zonder advocaat naar een assisenhof stapt: Albert Lamblot deed het in 2001 als eerste in Belgi?. Paul Marchal heeft het lang overwogen voor het proces Dutroux, maar koos uiteindelijk voor advocaat Paul Quirynen. Koppen laat deze drie heren aan het woord over de voor- en nadelen van ?zelf-verdediging?.

?Ik wil Herman Borr? feliciteren met zijn moedige beslissing. Ik ben zeker dat hij het proces zal winnen.? In 1998 voerde Albert Lamblot, een gepensioneerde vliegtuigmecanicien, zelf de verdediging van zijn vermoorde zoon. Andr?, een 33-jarige directeur van een home, werd vermoord voor geld; het hoofd ingeslagen en gewurgd met zijn eigen das. ?Ik kon geen advocaat betalen, maar wou het vooral doen als eerbetoon aan mijn zoon.? Andr? bereidde zich goed voor: hij volgde zes assisenzaken, kocht een aantal boeken over strafrecht en kende het dossier van zijn zoon door en door. ?Ik kende het beter dan eender welke advocaat, ik leefde er mee, ik sliep er mee.? Albert verloor nooit de pedalen. De daders kregen 21 jaar celstraf. ?De dag na het proces heb ik tegen mijn zoon gesproken: Tu vois, Andr?: ik heb mij geweerd voor u en het is gelukt.?

Advocaat Paul Quirynen heeft ervaring met burgerlijke partijen die zichzelf willen verdedigen. De weduwe van de vermoorde veearts Van Noppen, Mieke Hendrickx heeft het een tijdje gedaan, met Quirynen als ruggesteun. En zijn cli?nt Paul Marchal heeft het omwille van de te hoge advocatenkosten ook even overwogen. ?Een advocaat is een tochtgenoot, hij is niet alleen een juridische zorgenverstrekker die de juristentaal beheerst, maar weet ook hoe met de emoties van de cli?nten om te gaan en hen te helpen als ze het moeilijk hebben. Wij hebben wel degelijk een rol.? Hij heeft respect voor mensen die zelf de verdediging willen voeren, maar vindt het niet altijd een verstandige keuze. ?Je moet in staat zijn je gevoelens te beheersen als je tegenover de moordenaar van je dochter staat. En dat is in de meeste gevallen een groot probleem. Een advocaat kan op de meest emotionele momenten afstand nemen en terug tot de zaak komen.? ??.

Business in de lucht
?Het is een heel speciaal gevoel om mijn vliegtuig hier te zien. Maar ik zal vooral blij zijn als het naar Kortrijk komt ?n het zal vliegen ?n vooral : renderen.? Dat zegt David Dekyver, een 25 jarige Kortrijksaan die net voor een slordige 4 miljoen ? z?n eerste tweedehands zakenjet heeft gekocht. Het vliegtuig is helemaal nagezien in Gen?ve en maakt volgende week een eerste testvlucht. Daarna komt het naar de regionale luchthaven van Wevelgem en wordt het ingezet als zakenjet in Europa, Rusland en het Midden-Oosten. Sinds 11 september 2001 laten heel veel zakenmensen de grote vliegtuigmaatschappijen links liggen en huren ze kleinere priv?-jets. Veiligheid, snelheid en discretie zijn de grote argumenten. Het is die markt die David Dekyver wil aanboren.

Bernard Van Milders staat al tien jaar verder. Zijn bedrijf ?Flyinggroup? heeft als uitvalsbasis de luchthaven van Deurne. ?Wij hebben 14 jets in beheer en gedeeltelijk in eigendom. Deze Falcon 900 bijvoorbeeld is echt de absolute top wat zakenjets betreft. Het is eigendom van een Russische zakenman maar wij onderhouden en opereren het vliegtuig.? Bernard Van Milders lanceerde in Belgi? het systeem van mede-eigenaarschap. Zakenmensen nemen aandelen in een deel een vliegtuig en dat maakt het financieel interessant voor alle partijen. Binnenkort komen er bij de Flyingroup nog 3 jets bij, en wordt er ook geinvesteerd in een nieuwe loods.

Piloot Stefan Van den Broeck was na het failliessement van Sabena een jaar werkloos maar vond uiteindelijk werk bij ?Flyinggroup? in Antwerpen. Heel wat ex-sabenapiloten hebben een gelijkaardig parcours afgelegd en vliegen nu bij kleinere maatschappijen. ?Hier vliegen naar we alle soorten luchthavens, dus ook naar kleinere regionale luchthavens. We weten ook nooit lang op voorhand waar we naar toe vliegen en wanneer. En we vliegen naar alle soorten luchthavens, ook naar veel kleinere luchthavens en dat maakt het wel heel afwisselend.?

Marc Granger, manager bij een luchtvaartbedrijf in Gen?ve, gebruikt die kleinere jets vaak omdat ze op veel meer luchthavens kunnen landen. ?In Europa zijn er zo?n 100 grotere luchthavens die door lijnvluchten gebruikt kunnen worden. Met een priv?jet kan je op 5000 verschillende Europese luchthavens landen. Je bent op die manier altijd veel dichter bij je bestemming.? Maar ook de discretie van zakenvluchten is een grote troef. Veel zakenmensen verplaatsten zich graag zonder pottenkijkers en af en toe worden er zelfs op grote hoogte zaken gedaan. ??.

Alleen in ons land
?Terug naar Afghanistan? Nooit! Dat betekent mijn dood.? Dat zegt Ali, een 18 jarige jongen die nu al twee jaar in Belgi? is. Hij ontvluchtte in zijn eentje Afghanistan nadat zijn ouders en broertje voor zijn ogen door de Taliban werden doodgeschoten. Twee maanden was hij onderweg om uiteindelijk met een vals paspoort hier in Belgi? terecht te komen. Twee jaar al zit hij in het asielcentrum van Kapellen, te wachten op een toekomst.

Ali is niet de enige. Naar schatting komen elk jaar 1500 minderjarige vluchtelingen moederziel alleen naar ons land. Met een hoop dromen en toekomstplannen. Maar het leven hier in Belgi? is ook niet gemakkelijk. Onzekerheid, een asielprocedure die vaak jaren aansleept, angst om terug naar hun land gestuurd te worden; dat zijn allemaal factoren die van deze jongeren een heel kwetsbare groep maken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een flink aantal van hen kampt met depressies en stress.

?Ik heb veel vrienden maar ik voel me toch eenzaam. En ik ben voortdurend bang, bang voor wat er zal komen.? Ibrahima is 17 en komt uit Ivoorkust. Hij is al meer dan 2 jaar hier in Belgi?. Hij spreekt Nederlands, gaat naar school, heeft veel vrienden en voetbalt als de beste. Maar de kans dat hij in Belgi? mag blijven, is heel klein. Zijn asielaanvraag is afgewezen. Tot zijn 18de mag hij sowieso in Belgi? blijven, maar wat er daarna met hem gebeurt, weet niemand.

Koppen, donderdag 17 november op E?n.