Opinie: 'Robland': top of flop?

Ziezo, 'Robland' is voorbij. Rob Vanoudenhoven is er niet in geslaagd zijn 'Robland' te laten erkennen. En dat ondanks alle moeite. Het eerste programma van Rob Vanoudenhoven voor de Vlaamse MediaMaatschappij bezorgde ons gemengde gevoelens. Hoe kijken we terug op deze eigen versie van 'How to start your own country'?
L
aten we beginnen met de harde feiten. Qua kijkcijfers is 'Robland' geflopt. Ligt het aan overmoed, aan een fout uitzendmoment, aan het scepticisme van het VRT-publiek? Er is al genoeg over geschreven, maar feit blijft dat in commerciële termen Rob Vanoudenhoven de (te) hoge verwachtingen niet heeft ingelost. Nochtans telde het programma op het einde meer dan 100.000 Robianen. Dat is zeker geen slecht cijfer .
Veelbelovende start
Het uitgangspunt van 'Robland' is bijzonder boeiend. Tracht een eigen land te starten. Hoe doe je dat? Wat zijn de basisvoorwaarden, wat zijn de minimumeisen? Zijne Majesteit Rob I zou het snel ontdekken. Het antwoord is dan ook eenvoudig: zichtbaarheid.
Hoe ben je als land zichtbaar? Door een grondgebied te veroveren, symbolen te creëren en natuurlijk een bevolking te hebben. Daarin is Rob zeker geslaagd. Toch verloren we onze aandacht…
Nadat Vanoudenhoven zijn Robianen had geronseld, een vlag en een bits gala-uniform had laten ontwerpen, begon hij wat af te wijken. Sport, geluk? Dat hebben we al wel wat gezien in 'Het rapport Vanoudenhoven'. Het werd wat te vaag, en Rob viel in herhaling.
Wel leuke filmpjes, maar...
Iedere aflevering bestond uit een reeks filmpjes van exotische locaties en studiogedeelten. Het decor leek trouwens erg op dat van 'Schalkse ruiters'. De filmpjes waren met momenten grappig én leerrijk. Maar dan viel Rob terug in zijn rol, en maakte hij een misplaatste flauwe grap.
Zo ging Vanoudenhoven naar de Verenigde Staten. Hij liet daar de kans liggen om sereen serieuze onderwerpen als de doodstraf en verregaand patriottisme aan te snijden. Maar nee, Rob moest weer (flauwe) grapjes maken. Hetzelfde gebeurde in Senegal, waar hij met een juriste sprak over polygamie en gelijkheid tussen man en vrouw. Een flauw grapje gaf ons een bittere nasmaak.
Rob ontmoette prins Albert II van Monaco. Vanoudenhovens Frans was tijdens het interview niet zo vlot, en daardoor kwam het interview niet echt over. Kon de redactie niet ter ore gaan bij de collega's van 'Royalty'? Dan hadden ze geweten dat de prins moeiteloos Engels spreekt, omdat zijn moeder prinses Grace een Amerikaanse was. Bovendien lijdt prins Albert in het Engels niet onder zijn licht spraakgebrek die hij soms in het Frans heeft. Voor beide 'royals' was een Engelstalige ontmoeting dus beter geweest.
Het is erg gênant wanneer de geïnterviewde een grapje niet doorheeft en voor schut wordt gezet. Buitenlanders kennen immers Rob Vanoudenhoven niet, en kunnen denken dat ze uitgelachen worden… Wie last heeft van plaatsvervangende schaamte, kroop op die momenten wel erg diep in de zetel.
Rob flop of Rob top?
Heeft 'Robland' ons kunnen bekoren? De start was sterk, maar jammer genoeg bleek Vanoudenhoven wat in herhaling te vallen, en verzwakte onze interesse. Jammer. 'Robland' zou veel beter hebben gedaan als het kortere tijd had geduurd, en de gênante momenten had vermeden.
'Robland' verdiende misschien een andere presentator, en Rob Vanoudenhoven een ander programma.
Een overzicht met al het televisienieuws in je mailbox? Schrijf je dan nu in voor 'TV-Visie extra' via dit invulformulier ! Een aanrader!