De Grootste Belg: Jef Vermassen over Pater Damiaan
dinsdag 25 oktober 2005
In de eerste documentaire van de reeks pleit Jef Vermassen voor het eerst in zijn carrière voor iemand buiten de assisenzaal. In zijn boek 'moordenaars en hun motieven' verwijst Vermassen geregeld naar zijn Grootste Belg, Pater Damiaan. Een verrassende combinatie? Ja, maar volgens Jef Vermassen is Damiaan vandaag actueler dan ooit en een bron van inspiratie. Niet alleen voor zijn cliënten, maar ook voor ons allemaal.
Verm
assen reist in de eerste documentaire van De Grootste Belg Pater Damiaan achterna. Hij trekt naar Honolulu, naar Molokaï en naar het lepra-reservaat Kalaupapa.
Kalaupapa was geen gevangenis voor misdadigers, maar een gevangenis voor ter dood veroordeelde zieken. En Damiaan koos er vrijwillig voor om zich op te sluiten in die gevangenis.
Vermassen wordt stil als hij door Molokaï trekt. Op de weg naar Kalaupapa liggen duizenden graven, blijvende herinneringen aan de lepra-gruwel. Zijn bewondering voor Damiaan neemt tijdens zijn verblijf op Molokaï alleen maar toe. Damiaan ijverde op Molokaï voor de rechten van duizenden melaatsen. Hij geeft hen opnieuw een toekomst. Eten, kleren, een huis, medische verzorging, ontspanning, een waardig graf. Zo maakt Damiaan de hel een beetje leefbaar.
Damiaan is geen brave Vlaamse pastoor die op zijn eentje zit te wroeten in de barre grond van Kalaupapa. Hij vecht voor de rechten van zijn melaatsen, vaak tegengewerkt door zijn oversten of de regering.
Vandaag is Kalaupapa niet langer een gevangenis, maar een nationaal park. Sinds 1969 worden melaatsen niet langer op Kalaupapa geïsoleerd. Sinds 1942 kan lepra perfect behandeld worden Toch leven er nog een 30 tal vroegere leprapatiënten. Vermassen is trots als hij hen vertelt dat hij Damiaan in zijn thuisland zal verdedigen.
Nummerplaten, standbeelden, straten en kerkjes, … alles in Molokaï herinnert aan Pater Damiaan. Amerikaanse eendagstoeristen kennen allemaal het verhaal van, Father Damien uit het verre Tremelo, in Belgium.
Ieder jaar worden er 400.000 nieuwe leprapatiënten ontdekt. vooral in de Derde Wereld. Dat ze nu genezen kunnen worden hebben ze ook te danken aan Pater Damiaan. Daarom is hij volgens Jef Vermassen De Grootste Belg.
assen reist in de eerste documentaire van De Grootste Belg Pater Damiaan achterna. Hij trekt naar Honolulu, naar Molokaï en naar het lepra-reservaat Kalaupapa.
Kalaupapa was geen gevangenis voor misdadigers, maar een gevangenis voor ter dood veroordeelde zieken. En Damiaan koos er vrijwillig voor om zich op te sluiten in die gevangenis.
Vermassen wordt stil als hij door Molokaï trekt. Op de weg naar Kalaupapa liggen duizenden graven, blijvende herinneringen aan de lepra-gruwel. Zijn bewondering voor Damiaan neemt tijdens zijn verblijf op Molokaï alleen maar toe. Damiaan ijverde op Molokaï voor de rechten van duizenden melaatsen. Hij geeft hen opnieuw een toekomst. Eten, kleren, een huis, medische verzorging, ontspanning, een waardig graf. Zo maakt Damiaan de hel een beetje leefbaar.
Damiaan is geen brave Vlaamse pastoor die op zijn eentje zit te wroeten in de barre grond van Kalaupapa. Hij vecht voor de rechten van zijn melaatsen, vaak tegengewerkt door zijn oversten of de regering.
Vandaag is Kalaupapa niet langer een gevangenis, maar een nationaal park. Sinds 1969 worden melaatsen niet langer op Kalaupapa geïsoleerd. Sinds 1942 kan lepra perfect behandeld worden Toch leven er nog een 30 tal vroegere leprapatiënten. Vermassen is trots als hij hen vertelt dat hij Damiaan in zijn thuisland zal verdedigen.
Nummerplaten, standbeelden, straten en kerkjes, … alles in Molokaï herinnert aan Pater Damiaan. Amerikaanse eendagstoeristen kennen allemaal het verhaal van, Father Damien uit het verre Tremelo, in Belgium.
Ieder jaar worden er 400.000 nieuwe leprapatiënten ontdekt. vooral in de Derde Wereld. Dat ze nu genezen kunnen worden hebben ze ook te danken aan Pater Damiaan. Daarom is hij volgens Jef Vermassen De Grootste Belg.
