Goed Bekeken?!: 'De School van Lukaku'
'De School van Lukaku' op Eén. Dat is '16+', maar dan revisited én real. Dat was zowat het eerste wat in mijn gedachten opkwam bij het bekijken van de intro van deze nieuwe reeks. Het gegeven is gesneden koek, dé school van dé topvoetballer van het moment, Romelu Lukaku. Maar het geheel valt een beetje tegen. Van een Woestijnvis-productie met deze titel hadden we toch meer verwacht.
Laat het ons vooral niet hebben over de blonde lerares aan het begin van de uitzending die een debat tussen haar leerlingen leidde. De stem van deze dame wil je écht niet gehoord hebben. Laat staan dat je daar als leerling moet naar zitten luisteren... Maar dat geheel terzijde. Laten we het vooral hebben over de inhoud en de opzet van 'De School van Lukaku'. En dat valt best wat tegen...
In de eerste aflevering werd de focus gelegd op 'familie'. En zo kreeg je van enkele (allochtone) gezinnen een inkijk in hun gezin. Het leven op school zat in deze aflevering wat op de achtergrond. En dat is misschien jammer. Want als het programma 'De School van...' heet, dan wil je vooral zien wat op school gebeurt. En dan is het leven thuis eigenlijk bijzaak. Althans, dat was het verwachtingspatroon. Misschien waren onze verwachtingen net iets té hoog gespannen.
Qua vorm verdient de eerste aflevering van 'De School van Lukaku' wél alle lof. Mooie beelden, mooie muziek en prachtige montage. Zo zijn we het dan ook van Woestijnvis gewoon. En ja, er waren wel wat fijne momenten natuurlijk... Zo vroeg een van de leerkrachten opeens 'Wie is er afwezig?'. Het antwoord hebben we niet gekregen. En ook 'de grote tant' van Mohamed blijft ons bij.
Naar het einde toe werd toch nog een en ander goedgemaakt toen de camera de aandacht verlegde naar hoe Lukaku (het is tenslotte 'De School van...') omgaat met de aandacht die hem te beurt valt én hoe hij daarin wordt begeleid. En dat was best confronterend om te zien. Hoe je op zulke jonge leeftijd al helemaal geleefd kan worden...
Maar of we nu écht warm werden van 'De School van Lukaku'? Dat antwoord wil ik jullie na deze eerste aflevering nog schuldig blijven. Voorlopig is 'De School van Lukaku' een zoveelste portret van de multiculturele samenleving in Brussel met een allegaartje aan Congolezen, Bosniërs, Marokkanen enz. Maar het programma brengt geen vernieuwing. Na de eerste aflevering blijft vooral het déja-vu-gevoel hangen.
'De School van Lukaku' is een mooi portret van enkele jongeren in Brussel. Meer niet. Maar ook niet minder. Dus kijk ik graag uit naar volgende week. Ik hoop nog steeds op een wow-gevoel. Dat heb ik nu gemist. Maar ik blijf hopen...
