Kabouter Wesley-spotje zet kwaad bloed
Als de kindjes het nieuwe kaftpapier van Wesley niet kopen, dan krijgen ze als straf nul op tien, komt Siegfried Bracke 's nachts in hun bedje liggen en moeten ze naar het buitengewoon onderwijs. Althans, zo gaat het nieuwe Humo-spotje. Grappige insteek, goed bedoeld en als vanouds absurd. Maar niet iedereen is hiermee opgezet. Voor een groep boze ouders en leerkrachten uit het buitengewoon onderwijs is de spot niets minder dan een kaakslag. En ermee lachen kunnen ze ook al niet.
Ontsteltenis alom. De boze reacties blijven maar binnenstromen op de Humo-redactie. En ook Karel Casaer, secretaris-generaal van het Katholiek Buitengewoon Onderwijs, vindt het spotje maar allesbehalve. Waarin schuilt de humor om iemand als straf naar het buitengewoon onderwijs te sturen? vraagt Casaer zich af. Daarenboven kampt dit type onderwijs al sinds mensenheugenis tegen de marginalisering. 'Zo stigmatiseer je een groep jongeren tegenover al hun leeftijdsgenoten.'
Maar Jonas Geirnaert, de bedenker en stem van Kabouter Wesley, bekijkt het veeleer filosofisch. Geirnaert is er namelijk van overtuigd dat de mensen het allemaal wel met een korreltje zout zullen nemen. Daarenboven hebben de makers van het nu al legendarische spotje nooit intentioneel het buitengewoon onderwijs willen afbreken. 'Dit is humor,' stelt Geirnaert, 'en daar eindigt het.' Punt andere lijn, dus. En wat het buitengewoon onderwijs betreft: zij bestaat heus niet uit marginalen. Aldus sprak Casaer.
Bron: nieuwsblad.be
