ONG>Wine, je bent hier toch aanwezig?
Ze hebben me gebeld om langs te komen voor de eerste live-show van X Factor. Ergens ben ik daar wel blij om. Ik heb toch wel een band opgebouwd met de kandidaten, die nu geselecteerd zijn. En ik wil ze maar al te graag een hart onder de riem komen steken.

Wat vond je zelf van de show?
Ik vond het echt wel een show van heel hoge kwaliteit. Er is duidelijk aan gewerkt. Je voelt gewoon dat de kandidaten heel goed worden verder geholpen. Deze kwaliteit straalt het programma ook uit.

Waarom heb je er voor gekozen om je kans te wagen bij X Factor?
Mijn belangrijkste streefdoel was een plaatsje in de live-shows te bemachtigen. Dit is me spijtig genoeg net niet gelukt. Maar toch geven zo'n voorselecties mij een unieke kans om ervaring op te doen. Zeg nu zelf. Wanneer je thuis blijft zitten, gaat de kans ook aan jou voorbij. Wie niet waagt, niet wint.

Kriebelt het nu niet?
Heel hard. Het is een dubbel gevoel. Enerzijds is het tof om iedereen terug te zien. Maar aan de andere kant moet ik niet in het publiek zitten. Ik hoor thuis op het podium.

Ga je nu verder de talentenjachten afschuimen?
Goh, ik weet het niet. Paco is inderdaad het mooiste voorbeeld dat een volhouder wint en ook wordt beloond. Maar als ik verder mijn weg in talentenjachten ga zoeken, gaan de mensen mij ook typeren als iemand die niets anders doet dan van de ene wedstrijd naar de andere te gaan. Dat wil ik echt wel vermijden. Mijn probleem is dat ik ver genoeg kom in talentenjachten. Maar net niet genoeg om er iets uit te halen. En dat wreet wel een beetje aan mij.