TV-Visie interview: Helena Fontyn (X Factor)

<

STRONG>Om het met de woorden van Crowded House te zeggen: 'Don't dream it's over', Helena.
'Daar heb je gelijk in. Maar ik hou aan heel het X Factor-avontuur een warme herinnering over. Voor mij was het een zeer mooi cadeau. Ik hoef zelfs nu niet te weten of er later is van zal komen of niet. Het allerbelangrijkste is toch dat ik het geloof in de frontzangeres Helena heb teruggevonden.'

In het begin van dit verhaal was dit je missie. Hoe zwaar was deze ontdekkingstocht?
'Op emotioneel vlak was het vrij zwaar. Maar dat ligt ook in de aard van mezelf. Ik wil altijd het allerbeste doen. Diep vanbinnen ben ik ook een harde twijfelaar. Door dat ik al twee keer in de herkansingen stond, had ik toch al een hele hoop emoties over me heen gekregen. Aan de ene kant ben je blij dat je er dan nog inzit, maar aan de andere kant vraag je jezelf af wat je verkeerd hebt gedaan.'

Wat heb je verkeerd gedaan?
'Ik ben een vrouw. Dat is het eerste wat ik verkeerd heb gedaan.'

Maar daar bestaat op VTM nog altijd de Wellnesskliniek voor...
'Nee, nee … dank u (lacht). Ik ben trots dat ik een vrouw ben. Maar ik heb er gewoon geen idee van wat ik fout heb gedaan. Tijdens heel mijn X Factor-parcours heb ik trouw mijn muzikaal hartje gevolgd. Ik was eerlijk naar mezelf toe. Zo weet ik dat de jazzy-liedjes meer mijn ding zijn. Maar dat kan ik niet elke week brengen.'

Waarom zong je een nummer van Lenny Kravitz?
'Omdat het een fantastisch nummer is. En ik heb geprobeerd hier een serieuze vrouwelijke touch aan te geven. Wat op zich niet zo evident is! Lenny Kravitz zingt het liedje niet ruig, maar hij is gewoon ruig. Maar in mijn ogen was de song zo sterk dat ik er van overtuigd was dat het overeind zou blijven, wanneer een vrouw dat zingt.'

Heeft Helena dan geen ruig kantje?
'Ik heb misschien wel een ruig kantje. Maar zelf heb ik nooit van ruige muziek gehouden.'

De woorden van Raymond Van Het Groenewoud 'Een zanger zonder meer' spreken boekdelen. Neem nu: 'Maar mijn carrière roept wel eens. Ik ben artiest, gerespecteerd.' Hoe belangrijk is respect voor de artieste Helena?
'Heel belangrijk. Ik doe liever iets voor 10 mensen dat ik met respect naar mezelf toe kan doen dan dat ik iets mag doen tegen mijn zin voor 100000 mensen. Ik wil eerlijk zijn in hetgeen ik doe. En dat kan ik niet bij dingen, die niet bij mij passen.'

Ben jij streng voor jezelf?
'Toch wel. Ik denk dat het voor mij altijd net niet goed genoeg is. Maar onzekerheid is toch wel een eigenschap, die vaak met creatieve mensen gemoeid gaan. Zij twijfelen altijd aan zichzelf. Dat is ook hetgeen je juist zo breekbaar maakt op een podium. Het twijfelen hoort er gewoon bij. Wanneer iets goed is, maar niet altijd vanzelfsprekend gaat, is het toch heel mooi. Het hoort gewoon bij het leven dat je dingen in vraagt durft stellen.'

Is het twijfelen juist de kracht die Helena zo sterk maakt in een gevoelsmatig muziekgenre zoals jazzmuziek?
'Daar ben ik overtuigd van. Met ouder worden durf je dat meer te laten zien. Een vrouw van 30 jaar heeft meer maturiteit dan een meisje van 16. Ik weet perfect voor mezelf wat ik kan en wat kan en wat niet kan.'

Nochtans ken ik een meisje van 16 dat in haar dagboek vroeger schreef dat ze jazz-zangeres wou worden.
'Eigenlijk is dat wel vrij raar. Puur toevallig kwam ik met jazz-muziek in aanraking. En dat sprak mij op één of andere manier wel aan. Ik ben zelf ook nooit een hardcore-jazzzangeres geweest. Maar ik hou enorm veel van de sfeer, die er rond dat wereldje hangt. Een groot voorbeeld is Jamie Cullum. De manier waarop hij op een podium staat, getuigt van een hoog 'je m'en fou-gehalte'. Zijn teksten zijn zo relativerend en boordevol humor. Prachtig toch wanneer je op een podium alle regels van de kunst aan je laars kan lappen. Ik zie dat heel graag bij een artiest. Zelf zou ik perfect in een trainingspak en op blote voeten kunnen optreden (lacht).'

Tijdens je derde herkansingsronde hoorde ik ineens ook X Factor in een Lenny Kravitz-song.
'De originele woorden van de tekst waren: 'Here we are, still together. We are one'. Ik heb daar gewoon van gemaakt: 'Here I'm , still in X Factor'. Voor 'We are one' was mijn inspiratie op het moment zelf een beetje zoek (lacht). Tijdens een herkansingsronde heb ik helemaal niets meer te verliezen. Dan ben ik ook niet meer afhankelijk van het 'grote' publiek. Dan zijn het de juryleden ter plekke, die je beoordelen.'

Heb jij dan geen groot publiek?
'Ik ben er zelfs van overtuigd dat ik een heel specifiek publiek heb. De reacties, die ik krijg, zijn vrij positief. Maar de mensen, die deze muziek graag horen, volgen televisie-hypes zoals X Factor niet en gaan ook geen forums bekijken. Mijn weblog op de X Factor-site is het minst bekeken van allemaal. Ik heb gewoon geen publiek dat zich daarmee bezighoudt.'

Mag ik dan spreken over een gebrek aan Star Quality naar het grote publiek toe?
'Naar het grote publiek toe, misschien wel. Maar op zich vind ik dat niet zo erg. Ik ambieer ook geen carrière zoals Natalia. Met alle respect voor Natalia. Maar bij mij mag de carrière gerust wat minder groots zijn. Ik wil graag nog rustig op straat rondlopen. Als vrouw val je op straat tijdens X Factor ook minder hard op. Op TV kom je er altijd 'beter gemaquilleerd' voor dan je in werkelijkheid bent. Een man herkent het grote publiek veel sneller.'

Een andere paragraaf uit deze klassieker is: 'Voor ik verga tot stof en as, wil ik weten hoe de wereld was.' Was dit een avontuur dat je moest doen?
'Ik ben heel blij dat ik dit heb mogen meemaken. Toen ik de eerste reeksen van Idool volgde, heb ik me meermaals afgevraagd waarom ik daar zelf niet stond.
Wanneer Kris me enkele maanden geleden zei, dat ik naar de live-shows mocht, kon ik m'n oren niet geloven. Eindelijk kreeg ik de kans om deze ervaring te mogen meemaken.'

Wat na X Factor?
'Vannacht heb ik besloten dat ik me nu ga bezighouden met het schrijven van liedjes. Vooraf had ik al voorzien dat ik op financieel vlak tot het einde van het jaar niet ging werken. En dat ga ik ook doen. Tot het einde van het jaar heb ik enkele sabbat-maanden ingelast. Nu heb ik eindelijk eens de tijd om me samen met mijn vrienden te amuseren en enorm veel leuke dingen te doen. De avonden zullen nu toch een pak minder druk zijn (lacht).'

En je gaat de rol van trotste meter de komende maanden met heel veel trots vervullen.
'Ja (met fonkeling in de ogen). Ik heb beloofd dat ik eens naar Center
Parcs zou gaan. En nu gaat het er eindelijk eens van komen.'

Stuur ons zeker een kaartje! Veel succes na X Factor!