TV-Visie interview : Udo Mechels X Factor (4)

Voor Udo Mechels zijn de eerste vier X Factor-uitzendingen zeer goed verlopen. Met zijn eigen versie van de U2-klassieker "Beautiful day" werd hij door jurylid Jean Blaute tot 'strafste zanger' van het pak gebombardeer. In de wandelgangen wordt Udo week na week meer en meer tot één van de absolute X Factor-topfavorieten gerekend. Maar Udo relativeert zijn status enorm. Week na week blinkt hij uit door zijn nuchter en realistisch oordeel over de wedstrijd, waarin hij is beland. "X Factor is een zoektocht over bergen, dalen en ravijnen. De éne dag zal de fietstocht wat gemakkelijker zijn dan de andere. Maar alleszins blijven we allemaal ons muzikaal pad berijden. En dat is het allerbelangrijkste." Onze reporter Bart had na de show een uitgebreide babbel met Udo.

ONG>Udo, was het a beautiful day?
Ja en neen. Ik ben heel tevreden met de positieve jurycommentaren. Maar elke week ben je opnieuw triestig voor de persoon, die moet vertrekken. Davy is een jongen met enorm veel talent. En ik denk inderdaad net zoals enorm veel mensen dat hij nog een mooie muzikale toekomst voor zich heeft. Voor hem zullen er nog zeker een pak beautiful days komen. Daarnaast denk ik wel dat alle kandidaten, die doorgaan, een beautiful day hebben beleefd. Ik natuurlijk ook!

Het zingen van een Bono-nummer lijkt me een uitdaging van formaat.
Zonder enige twijfel. Het idee om dit nummer te zingen kwam van de vrouw van mijn hulpcoach Vincent. Toen we vorige week de song moesten kiezen, overtuigde zij haar man tijdens het ontbijt dat dit nummer echt iets voor mij zou zijn. Zij was er heilig van overtuigd dat ik dit met het grootste gemak kon zingen. Wij hebben het uitgeprobeerd. Het resultaat mocht er wezen. Bij deze: dank je wel Inge!

Jean Blaute omschreef je als de strafste zanger van heel het X Factor-korps.
Tijdens de commentaar van Jean viel ik echt uit de lucht. Het was een hele eer dat een man met zo veel ervaring dit over mij op de nationale televisie vertelde. Ik had geen idee hoe ik hierop moest reageren. Waw gewoonweg!

Ik heb vandaag de omschrijving van Bono tijdens de uitzending gehoord. Krachtig, emotionaliteit en engagement. Pas deze drie woorden eens toe op jou?
Ik denk dat Bono, deze 3 woorden vertaalt in zijn songs. Bijvoorbeeld: Beautiful Day is een song met een enorme opbouw. Dat is geen lied waarmee je als zanger moet uithalen. Volgens mij kan je deze woorden ook niet toepassen op jezelf. Maar wel op het nummer.

Je zong opnieuw een rocknummer. Voelde je twee weken na Anouk terug de drang om rock te brengen?
Eerlijk gezegd wel. Maar U2 is méér dan rock. Ik heb er geen flauw benul van wat het oordeel van een die-hard U2-fan over mijn performance is. Dit genre moet je als zanger gewoon graag zingen. Noem het gerust stevige emo-rock. En deze stijl van muziek ligt mij gewoon heel goed.

Hoe hoog ligt Udo's emotionele kant in een song zoals deze?
Ik denk dat de emotie, de opbouw, het dreigende en het lichtjes agressieve er allemaal waren tijdens het zingen. Bij het zingen van dit nummer komt bij elke artiest een pakket van emoties los. Zowel bij een andere performer als bij mezelf. Maar ik wil me echt niet vergelijken met Bono. Bono is een muzikale God. En het laatste wat ik wil proberen, is om een Bono-performance neer te zetten. Ik heb het vooral op de Udo-manier proberen te doen.

Over je groepsgenoot Robin waren de juryleden het eens dat hij door het programma aan het fietsen was. Maar meer en meer groeit bij mij ook de indruk dat jij net zo zeer een bepaald traject aflegt.
Wij zitten nog steeds met drie op de 25+'ers-fiets.

Laat ons het een tandem noemen.
Inderdaad (lacht). Maar fietsen is misschien veel gezegd. X Factor is een zoektocht met bergen, dalen en ravijnen. Om toch in de Clouseau-sfeer te blijven. De éne dag fiets je al wat gemakkelijker dan de andere dag. Alleszins fietsen we allemaal verder op ons muzikale pad. En dat is het allerbelangrijkste!