'Durf te Vragen' en... durf zeker te kijken! - RECENSIE
In 'Durf te Vragen' laat Siska Schoeters ons elke week kennismaken met mensen aan wie we misschien heel wat vragen willen stellen, maar dat niet steeds durven.
Zo maken we de volgende weken onder andere kennis met ex-verslaafden, priesters en migranten, maar deze week ontmoeten we enkele mensen die aan dwerggroei lijden. Zij gaan geen enkele vraag uit de weg en dat levert soms verrassende, maar altijd eerlijke antwoorden op.
Siska Schoeters hanteert de eerder luchtige en persoonlijke stijl die we van haar gewoon zijn en staat zeker niet boven haar gesprekspartners. Wanneer ze ontdekt dat mensen met dwerggroei aan hun eigen ellebogen kunnen likken, besluit ze het prompt te proberen voor een volle klas middelbare scholieren. Ook schuwt ze zelf de clichés niet. Zo vraagt ze aan Christine, die lerares is, of haar leerlingen soms een 'klein' vraagje hebben.
Natuurlijk passeren er ook tussen de vragen clichés, maar soms komen er ook vragen aan bod die op het eerste gezicht heel wat minder voor de hand te liggen. Zo krijgen de mensen met dwerggroei de vraag of kinderen hen ook als kinderen beschouwen. Ook op de evidente vragen hebben de gasten steeds een genuanceerd, maar soms ook een grappig antwoord. 'Ik maak de mop beter zelf', lijkt het credo te zijn.
'Durf te Vragen' bewandelt verder het pad dat 'Taboe' van Philippe Geubels geëffend heeft en levert mooie, maar soms ook ontroerende televisie op.
