'Koppen' zoekt verdwenen Vlamingen in Venezuela
maandag 23 januari 2006
Op dinsdag heeft 'Koppen' opnieuw drie interessante reportages klaar voor de Eén-kijkers. 'Koppen' heeft aandacht voor het groeiend aantal 100-jarigen, topsporters en de twee verdwenen Vlaamse jongeren in Venezuela.
ONG>www.missingcasperandchristophe.be
"Het was de eerste grote reis van onze Christophe samen met zijn vriend Casper" vertelt Jetty Fasseur, de moeder van Christophe. "Ze zijn vertrokken de eerste november voor zes weken. Tijdens de reis kregen we geregeld sms'jes, en wekelijks ook een mail. Dat hield op op twintig november. Een dag later zijn ze de laatste keer gezien. Daarna niets meer." De bestemming van de twee vrienden is het Zuid-Amerikaanse Venezuela, op zo'n tien uur vliegen. De twee vrienden zijn het laatst gezien in de buurt van de stad Mérida, aan de voet van de Andes. "Het laatste wat we weten is dat ze op weg waren naar het bergdorp Los Nevados."
"De laatste vijf jaar zijn zeventien landgenoten in het buitenland spoorloos verdwenen" legt Alain Remue uit van de Cel Vermiste Personen van de federale politie. "Zeker is dat een onrustwekkende verdwijning in het buitenland een complex gegeven is. Je zit met een andere cultuur, een andere taal. De Belgische politiediensten kunnen op vreemde bodem weinig doen, de meeste contacten gebeuren via diplomatieke weg." Tien van de zeventien Belgen blijven tot op de dag van vandaag vermist.
"Op dertien december zaten de jongens niet op het vliegtuig. Toen is alles snel gegaan", legt Jetty uit. Een week later begon de officiële zoekactie. "Wij hebben het gevoel dat de Venezuelaanse overheid met man en macht naar de jongens heeft gezocht", legt Jetty uit. Een maand lang is het natuurpark Sierra Nevada uitgekamd. Zonder resultaat." De families zitten niet stil. Honderden mails lopen binnen, er wordt een site over de verdwijning gemaakt (www.missingcasperandchristophe.be). Medereizigers van Casper en Christophe kunnen zo ook worden opgespoord.
"Mensen vragen mij vaak hoe ik er in slaag om met die onzekerheid te leven" zegt Jetty. "En ook of Venezuela niet een gevaarlijk land is voor twee jongens van 23. Casper was net afgestudeerd als geograaf, Christophe als landmeter. Het zijn sportieve, intelligente gasten. Absoluut geen waaghalzen. Beiden hadden zich trouwens goed geïnformeerd over de reis. We hopen nu maar dat ze ontvoerd zijn, zo zijn ze tenminste nog in leven", concludeert Jetty.
Steeds meer 100-jarigen in België
"Ik ben er nog altijd graag bij en drink met veel plezier een pint in mijn stamkroeg Den Engel." Fonske Jacobs is 101 jaar oud en geniet nog volop van het leven. "Ge ziet hem lachen. Dat heeft hij altijd gedaan. Zwanzen en alles in het zot trekken, dat doet hij graag." zegt zijn zoon Jef (70). "Waarom ik al zo oud ben? Om de mensen te koeioneren zeker." aldus Fonske. Er zijn steeds meer 100-jarigen, in 1947 waren er 7, in 2004 1163. Koppen zoekt uit hoe 100-jarigen leven en hoe je 100 kan worden.
"Mijn moeder is 109 geworden en was een tijdje de oudste Belg. Het zit dus in de genen." Miel Van Houtvin is 100 en woont samen met zijn kleinzoon Wim (44) die hem helpt met koken en kuisen. "Een rusthuis is voor oude mensen, dan is het leven gedaan. Dat wil ik niet." Maar door de open wonde aan zijn been verlangt hij naar de dood."Ik wil gerust vandaag sterven." Caroline Derden (99) heeft wel nog zin in het leven. Ze woont al negen jaar in rusthuis De Gulden Lelie en is bijzonder actief. "Ik kleed me zelf aan, ik was me, ik kook en zing. En als ik naar de wc wil, dan doe ik dat alleen. De andere oudjes zijn dikwijls te lui en laten zich bedienen. Dat kan ik niet verdragen."
"Het aantal 100-jarigen zal alleen maar toenemen. Ik denk zelfs dat iedereen in de toekomst 100 jaar kan worden." Volgens geriater Jean-Pierre Baeyens moet je wel aan enkele voorwaarden voldoen. "Niet roken, veel bewegen, niet teveel eten en vooral veel lachen. Mensen die positief tegen het leven aankijken leven langer." Ook is het belangrijk om zolang mogelijk te werken." Werklozen en bruggepensioneerden leven minder lang. Je kan gerust tot je 80 of 85 werken, zolang je plezier beleeft aan je werk." Eenmaal op pensioen, blijf je best zolang mogelijk thuis wonen. "Thuis is men actiever dan in een instelling. En ook daar moet je actief blijven, mentaal en fysiek. Rust roest."
Het diepe dal van topsporters
'2005 was een zwart gat. Ik heb altijd gefietst en toen ze me dat afpakten, wist ik niet of mijn leven nog wel zin had. Zonder de steun van mijn vrouw en vrienden was het slecht afgelopen.' Dat vertelt Ben Berden, veldrijder en dopingzondaar. Berden won vorig jaar nog brons op het Belgisch Kampioenschap. Die medaille verloor hij toen hij opbiechtte dat hij epo had gebruikt. 'Ik was altijd tweede of derde, ik gaf mezelf 100 procent maar kwam een tikkeltje tekort. Ik wilde zo graag winnen en ben in de fout gegaan.' Ben werd geschorst voor 15 maanden en veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van drie jaar.
'De eerste maanden van de schorsing kwam ik niet meer buiten. Ik was beschaamd en was mijn grote passie – fietsen - kwijt.' Bovenop de emotionele klap, kwamen ook de financiële problemen. De veldrijder was net bezig met verbouwingswerken aan zijn huis. Met een uitkering van 600 euro, kon hij de rekeningen niet meer betalen. En onlangs kreeg hij te horen dat de internationale wielerunie de schorsing misschien wil verlengen. De onderzoekskosten moet Ben zelf betalen, 60.000 euro. 'Ik begrijp niet waarom ik zo hard gestraft word. Ik heb nooit veel geld verdiend. Na mijn schorsing wilde niemand me een job geven. Nu kan ik eindelijk aan de slag als postbode. Maar 60.000 euro kan ik nooit ophoesten.'
"Ik ben geboren op vrijdag de dertiende. Misschien heeft dat er wel wat mee te maken" zegt wielermonument Freddy Maertens (54). "Ik ben veel te goedgelovig geweest, ik heb de verkeerde mensen vertrouwd. Het gevolg is dat ik meer dan 225.000 euro schulden moest afbetalen. En dat ben ik nog altijd aan het doen." Freddy is twee keer wereldkampioen geweest en heeft 18 ritten in de Ronde van Frankrijk gewonnen. Toch probeert Freddy positief te blijven . "Ik heb geleerd om niet elke dag aan mijn miserie te denken, anders hou je dit niet vol."
'Koppen', dinsdag 24 januari om 21.45 uur op Eén.
