Bent Van Looy: 'En Will Tura supporterde nog zo voor mij'
Velen dachten dat Bent Van Looy, frontman van Das Pop, dit jaar dé slimste mens zou worden. Maar dat was buiten Linda, Peter én... Will Tura gerekend. De trouwdatum van de keizer van het Vlaamse lied nekte de zanger, die tot dan een heel mooi parcours had afgelegd.
Het heeft er lang goed uitgezien voor jou. Waar is het fout gegaan?
'Het was allemaal heel nipt. Waar is het fout gegaan? Tja, ik wist niet wanneer Will Tura getrouwd was.'
Je bent ook geen fan van Franse films?
'Ik ben wel fan van Franse films, maar ik was gewoon eigenlijk aan het nadenken over de regisseur en het kwam maar niet. Ik had een black-out op de regisseur, waardoor ik de acteur vergat en alle andere dingen ook. En dat verdrong alle relevante andere dingen naar de achtergrond – wat natuurlijk stom is – maar hey, dat is 'De Slimste Mens'. Ik had de film ook al eens gezien, maar dat was al een tijd geleden.'
En dan Will Tura...
'Ja, en ik had hem een paar weken geleden nog gezien. Een zeer vriendelijke man, en hij zei dat hij altijd met zijn vrouw voor mij supporterde in De slimste mens. En nu dit (lacht). Dus dat is wel heel erg.'
Je zat er wel dichtbij.
'Ja, sorry, ik was nog niet geboren toen hij getrouwd is, dat moet hij mij vergeven (lacht).'
Je was een echte publiekslieveling.
'Is dat zo? Iedereen leefde denk ik wel heel erg mee, net omdat ik er zo dichtbij zat. En misschien ook omdat ik een beetje een buitenbeentje was: voor een keer geen journalist. Ik denk dat ik ook een soort van underdogfenomeen werd.'
Is Linda een verdiende winnaar?
'Dit was een beetje toch de reeks van Linda, op alle gebied. Het is natuurlijk een heel mooi einde van de spanningsboog, dat het zo eindigt.'
Heeft De Slimste Mens Ter Wereld' jouw dagelijkse leven veranderd?
'Op straat wel, ja. Op straat groeten de mensen mij tegenwoordig als ik voorbijkom. Wat mooi is (lacht).'
Lees ook:
Linda De Win wint finale 'De Slimste Mens ter Wereld'!
'Slimste Mens' Linda De Win: 'voor het eerst écht tactisch gespeeld'
Peter Vandermeersch: 'een soort rechtvaardigheid in de eindstand'