Vrijdag in 'DOK': 'Het blijft een mannenberoep met macho communicatiestijl'
In de tweede aflevering van 'DOK' zoomt Bart Raes vooral in op het leven van de clubarts op en naast de bank. Wat is de positie van de vrouw en hoeveel impact heeft de job op je privéleven? Kent de clubdokter stress tijdens een wedstrijd en is het oplopen op het veld bij een blessure wel altijd nodig? En kunnen blessures ook vermeden worden?
Topsport, dat is roofbouw op je lichaam. Maar dat is normaal, want there’s no free lunch…'
Ook tijdens deze tweede aflevering krijgt Bart Raes weer de top van de Belgische en Europese clubdokters over de vloer. Een deel van hun tijd brengen ze op de bank door. 'Ik weet nog mijn eerste keer: Ik wist helemaal niet wat van me verwacht werd, had geen gepast materiaal bij en ook geen uitrusting…', zo getuigt Kristof Sas, lange tijd dok bij RSC Anderlecht. Het gevoel op die bank is dubbel: dokters leven mee met de match, maar de focus ligt wel constant op het werk. 'We moeten er niet flauw over doen. Als je op Old Trafford de lange weg naar de bank aflegt, dan besef je dat je toch wel een mooie job hebt', zegt Stijn Vandenbroucke, hoofd van de medische staf bij Feyenoord.
Gelukkig had ik een extra pak bij
Maar als er getackeld wordt, begint een ander facet van de job en dat in het heetst van de strijd. De adrenaline die een match met zich meebrengt, maakt het werk van de arts er niet makkelijker op. Zo stonden de doks die bij Bart aan tafel zitten, recent op de eerste rij bij 'bekende blessures'. Dokters Sas en Declercq draafden op toen Timothy Castagne zijn oogkas brak. 'Soms zit een speler zodanig in de match dat hij niet kan zeggen hoe hij zich voelt. Dat bemoeilijkt de diagnose van de clubarts. Bij Timothy was het echter meteen duidelijk dat zijn oogkas gebroken was. Dan spreekt het lichaam voor zich.'
Bij andere blessures houden de clubdokters zelf het hart vast. Zo werd de titelmatch tussen Standard en Genk enkele jaren geleden opgeschrikt door de blessure van Mehdi Carcela. 'Ook onze spelers gingen erheen en riepen mij meteen. Dat is niet gebruikelijk, dat zij mij inschakelen voor de blessure van een tegenstrever. Ik zag een ingedeukt gezicht, het bloed gulpte uit zijn neus. Mijn pak zat onder het bloed. Gelukkig had ik een reservepak bij want ik verwachtte dat ze me bij het vieren van de titel onder de douche zouden trekken…', zo vertelt Stijn Indeherberge.
Pure show!
Vaak zie je dan dat de grote middelen ingeschakeld worden en verzorgers het veld oplopen met de 'wonderspuit'. 'Eigenlijk is dat ijs waarmee je de zenuwen bevriest. Gevolg: geen pijn meer.' Die medische veldinterventies hebben volgens sommige dokters niet veel meerwaarde. 'In 90% van de gevallen is het pure show', aldus Chris Goossens. Al nemen anderen het ernstiger. 'Voor mij is wie het eerst het veld oploopt, een job op zich: run on physio. Die moeten medische kwalificaties op het hoogste niveau hebben, want zij moeten als eerste de inschatting kunnen maken.'
Leonie Geukens, destijds kine bij KRC Genk, zat nooit op de bank, alhoewel trainer Philippe Clement er wel op aandrong om een stap vooruit te zetten. 'Dat zou toen een brug te ver geweest zijn. Hoewel 99% mijn expertise niet in twijfel trok, liet een bepaalde groep toch duidelijk aanvoelen dat je er als vrouw niets kon van kennen. Het blijft een mannenwereld met een macho communicatiestijl. Af en toe een extra vrouw in het kader zou geen kwaad kunnen.'
Roofbouw op het lichaam
Blessures vreten vaak aan clubdokters. 'Hoe ouder ik word, hoe meer ik mij die blessures aantrek omdat ik weet dat een bepaalde diagnose en advies een grote impact kan hebben op de carrière van een speler', zegt Kristof Sas. Bepaalde blessures kunnen volgens de doks vermeden worden. Clubs zijn wel meer bezig met load management, met het analyseren van data, het aanpassen van trainingen, maar zouden nog meer tijd kunnen uittrekken voor recuperatie bijvoorbeeld. 'Zeker, veel blessures ontstaan door overtraining. 60 tot 70 matchen spelen per jaar is veel hoor. Ik kan je verzekeren: als je acht tot negen jaar in de Premier League speelt, is je lichaam op.' Volgens anderen hoort het er gewoon bij. 'Topsport is roofbouw op je lichaam, maar dat is normaal. There’s no free lunch: als je iets wil bereiken op een bepaald niveau, dan vraagt dat sacrifices…', zegt Johan Bellemans, hoofdarts bij het BOIC.
Ook de job van clubdokter kan best wel slopend zijn. 'Je bent er nooit niet mee bezig. Er is altijd wel iets met een van die 30 spelers. Het is vaak pas na een paar maanden dat je je realiseert hoe weinig je je familie en vrienden gezien hebt', zo zegt Leonie Geukens. Dat beaamt ook Stijn Indeherberge: 'Het minst leuke aspect aan de job is het afwezig zijn van je gezin. Je moet gewoon gigantisch bereikbaar zijn.'
Al overheerst altijd wel de liefde voor de job. Of zoals een van hen het uitdrukt op het einde van aflevering twee van' DOK'.
'DOK', vrijdag 26 november om 23.00 uur op Play Sports Open gratis voor alle Telenet TV-klanten op kanaal 11.
