Rudi Vranckx in 'Het Huis': 'Wat ik doe, is voor een stuk ook wie ik ben'

Maar eens in 'Het Huis' aangekomen ontdooit Rudi en vertelt hij honderduit over zijn job en over de gevaren die het met zich meebrengt. Rudi's held Nicolas Lombaerts komt langs voor een potje voetbal.

1. Geblinddoekt in de auto
Eric komt Rudi op zijn werk ophalen. Die laatste is wat ongerust wanneer hij geblinddoekt de auto moet instappen.

'Ik heb een keer voorgehad dat ik een blinddoek in de auto moest opzetten, toen we in Beirut een Hezbollah-commandant gingen bezoeken. Toen mochten we ook niet weten waar hij zat.'

'Dat is mijn grootste vrees, als je zo in Bagdad... dan weet je dat het einde niet proper is.'

2. Een vulkaan
Is Rudi een rustige persoon?

'Mensen zien het misschien te zelden de laatste jaren, maar er zijn zeker momenten waarop ik ga zitten en de rust vind.'

'Maar vulkanisch ben ik ook, in de zin van: in mijn hoofd ontplof ik. Mensen zien dat niet aan mij, maar soms kan ik dingen stukslaan. Enkel van mezelf, hè, ik kan geen andere mensen pijn doen.'

3. Deel van de propaganda
'Oorlogsverslaggever zijn is niet zonder gevaar', vertelt Rudi. 'Ik heb het toevallig eens opgezocht: er zijn de afgelopen 25 jaar zo'n 2300 journalisten vermoord in oorlog. Sinds Afghanistan is het zo dat je zelf deel van de oorlog wordt, een deel van de propaganda.'

Hoe gaat hij daarmee om? 'Ik heb een checklist, en die wordt steeds langer. Heb ik daarop gelet, en daarop gelet, en daarop? Je bereidt je beter voor. Je wordt banger wanneer je ouder wordt. En toch doe je wat je doet.'

4. 'Ik zou niet durven'
Is er iemand die Rudi graag nog zou interviewen? 'Als ze morgen bij IS zeggen: Rudi, kom ons interviewen, wat zou je doen?', vraagt Eric.

'Met die vraag heb ik al vaak geworsteld. Ik denk dat ik het niet zou durven. Ik vrees dat ik te laf zou zijn. Osama Bin Laden zou ik wel gedaan hebben, die had volgens mij een bepaalde erecode. Ik ben al op vreemde plaatsen geweest op uitnodiging van vreemde mensen, maar bij sommigen voel je dat er een bepaalde code bestaat en bij sommigen niet.'

5. 'Dichter bij de dood kan je niet komen'
In de jeugdkamer vertelt Rudi over het moment dat hij wist dat hij oorlogsverslaggever wilde worden.

'De eerste serieuze opdrachten: Roemenië. Op sommige momenten in je leven beslis je: ga je links of rechts? Durf je, durf je niet? Ik heb er zelfs geen moment over nagedacht. Er waren geen gsm's, geen communicatie om verslag uit te brengen. Maar na de strijd kan je de verhalen gaan brengen die je niet vanuit Brussel kan doen. Daar, op dat moment, heb ik ontdekt dat het dat was waar mijn instinct en intuïtie toe leidden, wat ik kon.'

Tijdens een opdracht in Syrië zo'n vijf jaar geleden kwam Rudi wel erg dicht bij de dood. 'Drie seconden, vijf meter... Ik ga een huis binnen en sla de hoek om om de trap op te gaan, en hij komt het huis buiten, dezelfde deur. Hij staat in het deurgat wanneer de laatste bom afgaat. Dichter bij de dood kan je niet komen. Of je hebt prijs. Of je bent iets kwijt. Het is een heel vreemd gevoel.'

6. Grote en wederzijdse idolen
Rudi is grote fan van voetballer Nicolas Lombaerts. Hij komt langs als verrassingsgast en kijkt op zijn beurt op naar Rudi. Ze voetballen wat samen en Nicolas vertelt over Rusland, waar hij nu woont: Ik voel me daar veiliger dan in België. In Sint-Petersburg toch. Ook gewoon in het over straat lopen, ik lift daar veel.'

7. 'Eigenlijk heeft de angst weer gewonnen'
Wanneer Rudi ontwaakt in Het huis, heeft het Verengd Koninkrijk er net voor gekozen om de Europese Unie te verlaten.

'Straf hè. Terug naar het verleden. Eigenlijk is het alweer angst dat gewonnen heeft. En dat zie je met het terreurdebat, dat zie je over extreem-nationalisme, in al die verhalen gaat het daarover. We kunnen niet zeggen dat we het niet geweten hebben, want we kiezen ervoor.'

8. 'Wat ik doe is voor een stuk ook wie ik ben'
Wat moeten de mensen onthouden van zijn bezoek aan 'Het Huis'?

'Misschien dat ze hopelijk inzien dat ik een emotionele mens ben ook, die heel erg begaan is met wat die doet. Wat ik doe, is voor een stuk ook wie ik ben.'