TV-Visie interview: Udo Mechels (X Factor afl. 6)
Voor de eerste keer zagen we Udo enorm zenuwachtig bij de naamafroeping. ?Ik had een naar voorgevoel. Ergens bereid ik mij elke week voor op een eventuele herkansing. En deze week had ik het gevoel dat ik er bij zou zijn. Daarom was het ook een enorme opluchting dat ik geen herkansing moest zingen.? Na de show zette Udo zich in de perszaal aan tafel en nam genoegen met de borrelnootjes voor zijn neus. Zolang hij maar geen slechte noten zingt, mag hij van ons met alle plezier de inwendige mens versterken met de nodige versnaperingen tijdens de wekelijkse persverplichtingen. Beetje bij beetje hanteert deze sympathieke X Factor-kandidaat het ultieme Will Tura-motto: ?Met rock?n?roll in m?n hart, ga ik al zingend door het leven.?
<
STRONG>Udo, voor de allereerste keer zagen we je tijdens de proclamatie van het kijkersrapport enorm zenuwachtig worden.
Je hebt me tijdens de voorbije show nog niet gezien (lacht). Ik liep al heel de dag met een naar voorgevoel rond. En dat is blijkbaar niet uitgekomen. Het voorgevoel kan ik nog steeds niet helemaal verklaren. Misschien dat het wel lag aan het feit dat ik als allereerste moest starten. Maar dat is puur hypothetisch. Het gevoel was er en ik weet echt niet waar het vandaan kwam.
Met het nummer ?Iris? van The Goo Goo Dolls bewandel je het rockpad voor de derde keer.
Ja, maar toch was het drie keer een verschillende stijl qua rockmuziek. Ondertussen weet X Factor-minnend Vlaanderen al wel dat ik rockmuziek graag doe. Maar nu is het stilletjes aan wel tijd om iets nieuws te doen.
Is rock dan jouw favoriete genre?
Ik heb verschillende genres, die ik graag doe. Het is nu wel echt toevallig dat ik drie keer het rock-pad heb bewandeld. Maar wanneer ik een genre bespeel, probeer ik het toch wel telkens langs een andere kant te benaderen. Elke keer opnieuw moet er een ander facet van de rockmuziek naar boven komen. Tot nu toe heb ik vrij serieuze liedjes gebracht. Liedjes met daarin een boodschap. Het wordt beetje bij beetje wel eens tijd dat ik een vrolijker facet van mezelf toon.
Wat is het verhaal van Idool 2003 achter deze song?
Ik heb nog steeds contact met mensen uit de Idoolperiode. E?n van hen is David Heymans. Dat is een enorm toffe kerel, die ook bij de beste vijftig zat. Hij had me gevraagd om enkele nummers op zijn huwelijk te zingen. David is een man, die van alternatievere rocksongs houdt. Vooraf had hij mij een lijstje gegeven met heel wat songs erop. ?Iris? was er een van. Ik kende het liedje voordien niet. Maar het nummer beviel me zo uitstekend dat ik het zeker nog eens wou terugdoen. En bij deze was mijn kans aangebroken.
Rock heb je zelf omschreven als een genre dat boordevol emoties zit. Hoe moeilijk is het dan voor een artiest om dit genre te zingen.
Helemaal niet moeilijk. Je zingt gewoon vanuit gevoel. Ik moet het nummer zingen zoals ik het persoonlijk aanvoel. Het zingen van een rocksong is ergens vergelijkbaar met iemand, die elke dag opstaat en naar zijn badkamer wandelt. Dat doe je ook op gevoel.
Je kan zingen voor pakweg een miljoen kijkers toch onmogelijk vergelijken met uit je bed stappen.
Goh, ik weet niet hoe ik dat allemaal moet uitleggen. Zingen doe ik graag. En mijn stem is vergelijkbaar met een instrument, dat ik graag bespeel.
Ondertussen ben je bij de beste zes van X Factor aanbeland. Besef je het al?
Ik heb daar eigenlijk nooit bij stilgestaan. Daarnet was ik nog in de waan dat we nog met zes waren. We moeten ons trouwens elke zondag focussen op wat we zondag moeten brengen. Ik durf met de hand op het hart te zeggen dat ik bij de beste zes van X Factor ben geraakt zonder daar zelfs ??n minuut bij stil te staan.
