Een pionier van het vrouwenwielrennen in '4 x 7'

In Thank you that you make me happy portretteert Filip Lenaerts de gedreven broeder Gust Lauwerysen en zijn NGO in Ethiopië. Ellen Vermeulen onderzoekt in Catch 19 to 25 onze individuele verantwoordelijkheid tegenover maatschappelijke problemen.

Geert Clerbout: Victoire, de koers van mijn leven
Als kind ging Geert Clerbout samen met zijn moeder geregeld op bezoek bij een verre tante die een café had in Zeebrugge. Het stond er vol met vondsten van vissers: mammoettanden, kanonskogels, obussen, enz. Tussen al die spullen hing ook een foto van de tante in een Belgische kampioenentrui wielrennen. Pas veel later ontdekte Geert dat Victoire Van Nuffel in de jaren ’50 en ’60 een van de allereerste professionele wielrensters in België was. Een vrouw met een verhaal dus. Ook nog om andere redenen. Ze kwam ongegeneerd uit voor haar lesbische geaardheid en was een feministe-avant-la-lettre. Victoire wordt nu 80 en samen met Geert reed ze de koers van haar leven.

Geert Clerbout is historicus en werkt al sinds 2008 als redacteur voor Canvas, onder meer bij de reeksen 'Publiek Geheim' en 'Niets is zwart-wit'. Maar Geert heeft ook een passie voor de fiets. Hij maakte met Karl Vannieuwkerke de reeks 'Merci Merckx' en werkte vorige zomer mee aan 'Vive le Vélo'. In zijn diepste dromen is hij zelf coureur, en dat mag niet verwonderen want er blijkt dus een fietsgen in de familie te circuleren.

Anneke Verschave: De waarheid van een kind
Vijf jaar geleden bezocht Anneke Verschaeve voor het eerst een woonwagenkamp. Leven in een woonwagen, het kan in België want het is een officiële woonvorm. Tenminste als je ook een plek vindt om met die woonwagen ergens te blijven staan. Anneke werd uitgenodigd op de koffie bij een echte Belgische Roma-familie. Ze werd aangestaard door een hele groep nieuwsgierige kinderoogjes. Het was liefde op het eerste gezicht. De kinderen hebben haar hart veroverd en haar leven veranderd. In de korte documentaire De waarheid van een kind neemt ze de kijker mee in de wereld van deze kinderen.

Anneke Verschave belandde in de televisiewereld via haar studies communicatie en een thesis rond objectiviteit in de oorlogsjournalistiek. Ethiek en respect voor haar onderwerpen zijn haar hoogste goed en de rode draad doorheen haar werk. Van nieuws- en duidingsprogramma’s zoals 'India voor Beginners' tot docusoaps als 'Tienermoeders'. Ze ontpopte zich als een allround-televisiemaker met het hart op de tong. Door haar authentieke en oprechte manier van werken, weet ze de moeilijkste deuren te openen…

Filip Lenaerts: Thank you that you make me happy
Filip Lenaerts leerde broeder Broeder August Lauwerysen kennen in 2003 en kreeg al snel sympathie voor de NGO die hij in Ethiopië uit de grond had gestampt: Siddharta development. Gust zet in Ethiopië heel wat mensen aan het werk om andere Ethiopiërs op te leiden. Elke zes weken is hij ter plekke om er zijn NGO in goede banen te leiden. Filip reisde al enkele keren mee om sponsorfilms te maken. Telkens hield hij Gust bewust buiten beeld omdat zijn stijl nogal enthousiast en luid is. Hij wou in eerste instantie de aandacht vestigen op de mensen van Ethiopië en niet op de goedlachse en innemende Gust. Maar nu, voor 4 x 7, krijgt Gust zijn welverdiende moment voor de lens.

Filip Lenaerts is documentairemaker in hart en nieren. Hij studeerde af aan het Ritcs in 1999 en werkte daarna drie jaar voor 'Man Bijt Hond'. Daarna maakte hij onder meer documentaires voor 'De wereld van Tarantino' en 'De film van mijn leven' op Canvas. Hij werkte ook mee aan programma’s als 'Weg met De Soete' en 'De Bleekweide'. Sinds 2014 is Filip ook in de weer met fictie. Zo werkt hij momenteel als regisseur aan de reeks 'Tytgat Chocolat', die dit najaar wordt uitgezonden op Eén.

Ellen Vermeulen – Catch 19 to 25
Ellen Vermeulen worstelt al lange tijd met het onderwerp van individuele verantwoordelijkheid. In welke mate zijn wij mee verantwoordelijk voor een falend beleid? Haar korte documentaire Catch 19 to 25 is daar een logisch gevolg van. Daarin volgt ze een man op zijn gewone en tegelijk bijzondere werkplek.  Net als de protagonist verliezen we onszelf in het detail om een inkijk te krijgen in een groter maatschappelijk probleem. Of is het wegkijken?

Ellen Vermeulen is een jonge, beloftevolle filmmaakster die zich vastbijt in de verhalen die ze brengt. Ze maakt oprechte films die weten te raken en onder je vel kruipen. In 2014 zorgde ze met haar documentaire '9999', over de wantoestanden in de gevangenis van Merksplas, voor een schokgolf in het Belgische gevangeniswezen en tot ver daarbuiten. '9999' was een indringend portret, maar ook een aanklacht en een oproep om de situatie om te keren. Haar documentaire voor '4 x 7'  is niet anders…

Kort en goed
'4 X 7' brengt documentaires over onderwerpen die de makers nauw aan het hart liggen. Het zijn telkens dwingende verhalen die de regisseurs om een of andere reden moéten vertellen. Het gaat over dingen die hen intrigeren, ontroeren, inspireren of ergeren. De vorm waarin die verhalen worden verteld is documentair, maar zonder vast format.

Zo worden die korte verhalen telkens een expressie van de makers zelf, van hun verhaal én hun manier van vertellen. Elke maker krijgt maar één kans om een documentaire te maken voor '4 x 7'. Het zijn dus allemaal andere namen dan in de eerste reeks. Het moet dus meteen goed zijn, én kort. Zo'n 7 minuten-documentaire biedt een regisseur de mogelijkheid zich als maker te onderscheiden. In de beperking toont zich ten slotte de meester.

Elk verhaal wordt voorafgegaan door een korte inleiding door de makers zelf, waarin ze aangeven waarom ze deze film moesten maken. Die inleiding verduidelijkt hun motivatie en zorgt voor een snelle omkadering van het verhaal. Nieuw in de tweede reeks is dat Ayco Duyster voortaan elke maker kort voorstelt (buiten beeld).

Diversiteit
Er zijn zeven nieuwe afleveringen met in totaal dus 28 documentaires van evenveel regisseurs. De diversiteit die daaruit voortvloeit, vormt mee de kracht van het programma.

Voor Canvas is '4 x 7' een gelegenheid om het enorme potentieel aan audiovisueel talent in Vlaanderen te laten floreren: zowel mannelijke als vrouwelijke reporters, autochtoon of allochtoon, met aandacht voor gevestigde waarden en aanstormend talent. Het is dé manier om het documentaire genre op een permanente manier in het daglicht te stellen.

Een productie van De Chinezen en Canvas in samenwerking met het VAF.

'4 x 7', dinsdag 16 mei om 21.15 uur op Canvas.