'Het Uur van de Wolf': Eric Clapton – Gered door de blues
Het turbulente leven van Eric Clapton had gemakkelijk tot zijn ondergang kunnen leiden. Zijn bestaan is lange tijd gedomineerd door een alles overheersende verslaving aan alcohol en drugs. En door familiedrama's; met als dieptepunt het fatale ongeluk van zijn zoontje.
'Ik wilde zelfmoord plegen'. Dat de 'beste gitarist ooit' dit allemaal heeft overleefd, dankt hij aan de muziek. In de lange documentaire, die 'Het Uur van de Wolf' in twee delen op donderdag 31 mei en 7 juni op NPO2 uitzendt, verwijst hij voortdurend naar de blues.
Eric Clapton ziet het als een levensvervullende missie om de blues in de populaire cultuur een prominente plek te geven. Hij zoekt hiervoor steeds opnieuw de samenwerking op met andere topmusici. Een muzikale reis, die in de jaren zestig begint met de Yardbirds en John Mayall en een spectaculair vervolg krijgt in de supergroepen Cream en Blind Faith. De hits rijgen zich in rap tempo aan elkaar.
In het eerste deel van de documentaire wordt duidelijk dat Clapton zijn leven lang gebukt gaat onder een trauma uit zijn vroege kindertijd. Zijn moeder keert zich van hem af. Zijn grootouders moeten de opvoeding overnemen. De (later herhaalde) afwijzing door zijn moeder zal leiden tot veel relatieproblemen in de liefde en uitputtende verslaving. Dit verhaal wordt in Eric Clapton – Gered door de blues uitgebreid door de gitarist zelf verteld en ondersteund met een rijkdom aan archiefmateriaal. Het gaat daarbij niet alleen om concertopnamen, maar ook om beelden uit het persoonlijke archief van Clapton.
Er zijn meer drama’s. Zoals de confrontatie met zijn beste vriend, George Harrison. De Beatle vraagt Clapton te helpen bij de opnamen van The White Album. Clapton speelt de legendarische gitaarsolo van 'While my guitar gently weeps'. Eind jaren zestig zien de vrienden elkaar onophoudelijk. Dan raakt Clapton gepassioneerd verliefd op George’s vrouw Pattie Boyd: 'Ik was geobsedeerd van haar'. Beiden vertellen in de documentaire vol schaamte hoe fout dit verraad was, waar ze geen weerstand aan kunnen bieden.
In het tweede deel van de documentaire besluit Clapton het overspel zelf aan Harrison op te biechten. Waar hij niet op rekent is dat Pattie besluit bij haar man te blijven. De labiele Clapton voelt zich opnieuw afgewezen, maakt zich los van Blind Faith en vertrekt naar Amerika voor het project Derek and the Dimino’s. Hij verwerkt zijn verdriet in meerdere songs, waaronder zijn fameuze hit ‘Layla’.
Alles lijkt goed te komen als Pattie alsnog zijn partner wordt. Maar Clapton is dan al ziek, geestelijk en fysiek, vooral door zijn excessieve drinken. Hij vervreemdt van zichzelf en zijn omgeving, 'verliest' Pattie en flirt met de dood. Opnieuw sleept de blues hem door deze gevaarlijke fase.
De film belicht uitgebreid de noodlottige val van zijn 4-jarige zoontje Conor uit het raam van een wolkenkrabber in New York. Opnieuw biedt de muziek troost en kantelt de tragedie naar een triomf met het nummer ‘Tears from heaven’.
Regisseur Lili Fini Zanuck is er in geslaagd leven en muziek van Eric Clapton tot een indringend geheel te smeden.
Regie: Lili Fini Zanuck
Productie: Passion Pictures
Originele titel: Eric Clapton – Life in 12 bars
'Het Uur van de Wolf', donderdag 31 mei en 7 juni om 22.55 uur bij de NTR op NPO 2.
